Dlaczego wszystkie dzieci budują z klocków?

Dzieci uwielbiają budować z klocków ze względu na nieograniczone możliwości tworzenia i ekspresji. Zabawa klockami rozwija kreatywność, wyobraźnię przestrzenną i logiczne myślenie. Dodatkowo, budowanie z klocków pozwala dzieciom rozwijać umiejętności manualne, skupiać się i współpracować z innymi. Jest to także sposób na eksplorację świata oraz zrozumienie zasad budowy i struktury. Dla dzieci budowanie z klocków to nie tylko zabawa, ale także proces nauki i rozwoju.

Dzieci uczą się przez doświadczenia

Zadaniem zabaw konstrukcyjnych jest skierowanie aktywności dziecka na wytworzenie “czegoś”. To one kształtują i rozwijają myśl techniczną dziecka, jego wyobraźnię przestrzenną i doświadczenia. Często podczas zabaw konstrukcyjnych dziecko poznaje różne właściwości materiałów z których buduje, np. uczy się, że z drewna nie da się nagiąć ale plastikowe rurki konstrukcyjne już tak. To właśnie dziecięce doświadczenia sprzyjają powstawaniu pojęć w umyśle małego człowieka. Z kolei przetwarzanie tych pojęć wpływa na koncentrację uwagi, doskonalenie obserwacji czy rozwój mowy dziecka.

Nawet niemowlaki potrafią budować z klocków

Pierwsze zabawy konstrukcyjne dzieci podejmują już około drugiego roku życia. Zaczynają od budowania klocek obok klocka, ułożenia małej wieży z dwóch czy trzech klocków. Z kolei trzylatki budują już pionowo a czterolatki dwuwymiarowo. Wraz z rozwojem dziecka wzrasta jego myśl konstrukcyjna. Budując w wyobraźni dziecko konstruuje budowle w sposób coraz bardziej planowy i przemyślany. We wczesnej fazie przedszkolnej dzieci często zmieniają pomysł planowanego „dzieła”- często ich projekty są niewykończone i chwiejne. 

Budowanie według wzoru wymaga operacji analityczno – syntetycznych. Dzieci w wieku 4 lat potrafią odwzorować prosty model ułożony z klocków, np.: pociąg, domek, mostek. A już dzieci 6 letnie potrafią zaplanować budowlę, zrealizować projekt i ocenić jego efekt! 

Dzieci mają naturalną potrzebę zaspokajania ciekawości

Pracując z dziećmi zaobserwowałam, że są niesamowicie zacięte w swojej ciekawości a ich wyobraźnia nie zna granic. Zdarzało się, że pracowały one na końcowy efekt swojej budowli kilka dni. Codziennie coś dobudowywały i udoskonalały. Cieszyły się, że ich budowla “rośnie”, próbowały różnych sposobów połączeń, wykorzystywały te budowle do zabaw swobodnych i tematycznych. O rety a co się działo jak, ktoś coś zburzył! Nie chcielibyście tego usłyszeć – to jakby ryk silników samolotu:) Bo wiadomo, że wszyscy, ale to absolutnie wszyscy, którzy budowali muszą się zgodzić na kontrolowaną rozbiórkę. Destrukcja budowli jest też ważną częścią. Pokierowana jest dziecięcą ciekawością, która uczy przez doświadczenie. Bo co się stanie jeśli wyjmę klocek z samego dołu budowli? Runie. I zniszczy wszystko.

Klocki uczą myślenia analitycznego

Dziecko dokonuje w swojej głowie operacji analitycznych. Ćwiczy tym swój umysł, wyobraźnię, pamięć, wpada na nowe pomysły i uczy się świadomego działania. Uczy się, że w zabawie manipulacyjnej może oddziaływać na przedmioty – przekształcać je, zmieniać ich wygląd, składać, rozkładać czy badać ich kształt. Te wszystkie przeżycia poszerzają doświadczenie i dziecięcą pomysłowość w drodze do osiągnięcia celu. Często też pomagają dziecku w nowych wyzwaniach. Bo jeśli maluch dostanie nieznane mu dotąd klocki czy się ich przestraszy? Nie! Będzie dotykał, oglądał, badał ich właściwości. A potem zacznie tworzyć. Budować to co wytworzy w swojej wyobraźni. 

Każda zabawa przygotowuje dziecko do dalszego życia. Zwłaszcza w wieku przedszkolnym. Kiedy dziecko ma wybór różnorakich aktywności rozwija się wszechstronnie co w konsekwencji daje mu mnóstwo przydatnych umiejętności w gotowości szkolnej.

Wykres, który zobrazuje Wam jakie koło zatacza machina dziecięcego konstruowania.

Zabawa to najlepsze co możesz dać dziecku! 

W skrócie, kiedy dziecko zaczyna budować nabywa nowe doświadczenia. Dzięki doświadczeniom w umyśle dziecka tworzą się nowe pojęcia, które dziecko wykorzystuje funkcjonując wszechstronnie w przedszkolu czy szkole. Z kolei to wpływa na nowy sposób konstruowania, gdzie dziecko nabywa znowu nowe doświadczenia. I tak dalej, i tak dalej…